Altijd lekker om in het avondzonnetje nog even op pad te gaan. We gaan naar Jaap Deensgat bij het Lauwersmeer en nemen de verrekijker mee.
Het is warm maar het waait heel hard. We zullen niet veel rietvogels zien. Tussen de graslanden en het water wel veel ganzen.
Vanuit de kijkhut hebben we goed zicht op een snackende grutto en een tureluur die op zijn oranje stelten het riet in snelt.
We zien in de verte een groepje lepelaars en er komen regelmatig een paar overvliegen. Zoals dit gespierde exemplaar!
Het schijnt dat de lepelaars die op Schiermonnikoog broeden bij het Jaap Deensgat komen om even wat te eten en in de herfst om zich voor te bereiden op hun lange tocht naar het zuiden. Blijkbaar biedt het Jaap Deensgat een heerlijk buffet voor waddenvogels.
Het heeft de hele dag geregend maar in de avond lijkt het op te klaren. Na het eten lopen we nog even het Ballastplaatbos in. Dit jonge bos werd op de voormalige zeebodem geplant na de afsluiting van de Lauwerszee in 1969. Het is zo groen. Op sommige plekken waan je je in een regenwoud.
Misschien hebben we geluk en zien we een wielewaal of zelfs een zeearend. Maar we struikelen vooral over de slakken. Ze zijn massaal tevoorschijn gekomen, slakkenvergaderingen noemt mijn dochter ze. Sommige slakken lijken wel voor me te poseren.
De wolken worden dikker en na een half uurtje begint het te druppelen. Tijd om rechtsomkeert te maken. Als troost worden we beloond met een prachtige regenboog. Zo groot dat hij niet in het scherm van mijn camera past.