Het heeft de hele dag geregend maar in de avond lijkt het op te klaren. Na het eten lopen we nog even het Ballastplaatbos in. Dit jonge bos werd op de voormalige zeebodem geplant na de afsluiting van de Lauwerszee in 1969. Het is zo groen. Op sommige plekken waan je je in een regenwoud.

Misschien hebben we geluk en zien we een wielewaal of zelfs een zeearend. Maar we struikelen vooral over de slakken. Ze zijn massaal tevoorschijn gekomen, slakkenvergaderingen noemt mijn dochter ze. Sommige slakken lijken wel voor me te poseren.

De wolken worden dikker en na een half uurtje begint het te druppelen. Tijd om rechtsomkeert te maken. Als troost worden we beloond met een prachtige regenboog. Zo groot dat hij niet in het scherm van mijn camera past.